Hvað ef?

Um þessar mundir eru 25 ár síðan hið sögufræga Kvennaframboð steig fram á sjónarsviðið. Trúnó ætlar að fagna því með sínu nefi og bjóða upp á sex pistla eftir sex konur á næstu sex dögum. Þemað er einfalt - konurnar ætla að velta því fyrir sér hvernig veröldin liti út hefði Kvennaframboðið komist til valda árið 1982 - og haldið þeim í 25 ár.

Ekki missa af trúnó næstu dagana. Þórhildur Þorleifsdóttir, Ingibjörg Sólrún og Helga Thorberg munu hleypa ímyndaraflinu á flug og spá í hvað ef...

Fyrsti pistillinn er í boði Kristínar Ástgeirsdóttur, forstöðukonu Rannsóknarstofu í kvenna- og kynjafræðum við Háskóla Íslands.

Hvað ef?

eftir Kristínu Ástgeirsdóttur

Ef Kvennaframboðið hefði komist til valda árið 1982 liti borgin okkar öðruvísi út. Reykjavík væri kvenna-, barna-, umhverfis- og menningarborg Evrópu. Reykjavík væri borg fyrir fólk en ekki bíla. Ráðhúsið hefði aldrei verið byggt ofan í Tjörninni. Fjalakötturinn stæði á sínum stað í Grjótaþorpinu sem elsti varðveitti bíósalur Evrópu.

Gömul hús hefðu fengið að vera á sínum stað og Kvosin hefði endurheimt svip sögunnar. Tónlistarhúsið væri löngu komið í notkun.

Almenningssamgöngur væru öflugar og ókeypis í strætó, löngu búið að banna nagladekk og draga verulega úr notkun einkabíla. Notað væri umhverfisvænt eldsneyti. Um borgina væri net göngu- og hjólastíga og flugvöllurinn væri að sjálfsögðu löngu farinn. Vatnasvæði Tjarnarinnar væri verndað og ekki þrengt að einstöku fuglalífi hennar.

Hverfi væru skipulögð þannig að öll þjónusta væri í nágrenninu, verslanir, félagsmiðstöðvar fyrir alla, skólar og leikskólar. Fólk þyrfti ekki sífellt að aka langar leiðir. Löngu væri búið að eyða öllum launamun kynjanna og stytta vinnudaginn niður í sex stundir, einnig barna.

Hlutur kvenna og karla væri jafn í nefndum og ráðum, sem og stjórnunarstöðum enda kynjakvótar virtir. Íbúar gætu lagt tillögur beint fyrir borgarstjórn og almennar atkvæðagreiðslu með tölvum væru daglegt brauð. Íbúalýðræði væri virkt með hverfa- og ráðgjafanefndum ákveðinna hópa, aldraðra, barna, fatlaðra og innflytjenda.

Allar tillögur og aðgerðir væru metnar út frá jafnréttis- og umhverfissjónarmiðum áður en þær væru afgreiddar. Borgin væri hrein og snyrtileg og löngu búið að gera stórátak í uppeldi borgaranna hvað varðar flöskubrot, tyggjóslettur og eyðileggingu á eigum borgarinnar og borgaranna.

Stórlega hefði dregið úr ofbeldi og eiturlyfjum, bæði á götum úti og í heimahúsum. Kynbundið ofbeldi á konum og börnum væri ekki liðið og börn vernduð. Rekin væri öflug meðferð fyrir ofbeldismenn og öryggi kvenna og barna tryggt utan sem innan dyra.

Stórlega hefði dregið úr félagslegri aðstoð vegna markvissrar sí- og endurmenntunar, ókeypis sálfræðiaðstoðar og atvinnu við hæfi. Það væri gott að búa í Reykjavík Kvennaframboðsins.

Kristín er ein af fjölmörgum Kristínum sem stóðu að Kvennaframboði og síðar Kvennalista. Hún stendur fyrir frábærum fyrirlestrum á vegum RIKK í hverjum mánuði - tékkið á http://www.rikk.hi.is/

Athugasemdir

[Sara Dögg, 19.2.2007 kl. 08:45]

Takk fyrir þetta Kristín. Skemmtileg sýn á hvernig lífið gæti verið öðruvísi...en áfram konur þettar er bara spurning um að stökkva en ekki hrökkva!

[Erla Sigurðardóttir (IP-tala skráð) 19.2.2007 kl. 09:02]

Það var gaman að lesa pistil Kristínar, ekki síst vegna þess að þarna eru framtíðarsýnir. Þær vantar oft í umræðuna sem festist í smáatriðum líðandi stundar og tækniatriðum. Ég hnaut aðeins um kynjakvótana - í framtíðarsýninni eru kynjakvótar ónauðsynlegir því allir eru orðnir svo þroskaðir og vel upplýstir að það þarf ekki einu sinni að ræða það að bæði kynin þurfi til þess að lýðræðið dafni.

Erla Sigurðardóttir, Kaupmannahöfn